Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Θα έρθει η ώρα,θα δεις

Ali Falak

Θα’ ρθει η ώρα, θα δεις
που δεν θα θες άλλο να κρυφτείς.
Θα’ρθει η ώρα θαρρώ
με βήματα γερά να πατώ.

Δεν φοβάμαι σκιές
από ένα χτες γεμάτο πληγές.
Σαν ασπίδα κρατώ
πως τέλειωσαν όλα
μα εγώ είμαι εδώ.
Πως μπορώ και γελώ
και αν οι άλλοι μισούνε
εγώ θ’αγαπώ!

Με κοιτώ τώρα πια
και βλέπω δυο μάτια σίγουρα για
αυτά που θέλω
αυτά που ποθώ
αυτά που ξέρω
αυτά που είμαι εγώ.

Και αν εσύ γελάσεις και πεις
‘Είσαι μια άλλη, μακριά μου να ζεις.’
‘Είμαι επιτέλους εγώ’, θα πω,
‘κρυμμένη αιώνες σε σπηλιές αλλονών.’

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Και χρωστάμε στη διάρκεια μιας λάμψης την πιθανή ευτυχία μας

Oli McAvoy ΜΥΡΙΣΑΙ ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΝ (XV) Τα παιδικά μου χρόνια είναι γεμάτα καλαμιές. Ξόδεψα πολύν άνεμο για να μεγαλώσω. Μόνον έτσι όμως έμαθα να ξεχωρίζω τους πιο ανεπαίσθητους συριγμούς, ν'ακριβολογώ μες στα μυστήρια. Μια γλώσσα όπως η ελληνική όπου άλλο πράγμα είναι η αγάπη και άλλο πράγμα ο έρωτας. Άλλο η επιθυμία και άλλο η λαχτάρα. Άλλο η πίκρα και άλλο το μαράζι. Άλλο τα σπλάχνα και άλλο τα σωθικά. Με καθαρούς τόνους, θέλω να πω,που -αλίμονο-τους αντιλαμβάνονται ολοένα λιγότερο αυτοί που ολοένα περισσότερο απομακρύνονται από το νόημα ενός ουράνιου σώματος που το φως του είναι ο αφομοιωμένος μας μόχθος,έτσι καθώς δεν παύει να επαναστρέφεται κάθε μέρα όλος θάμβος για να μας ανταμείψει. Θέλουμε-δε θέλουμε, αποτελουμε το υλικό μαζί και το όργανο μιας αέναης ανταλλαγής ανάμεσα σ'αυτο που μας συντηρεί και σ'αυτο που του δίνουμε για να μας συντηρεί: το μαύρο,που δίνουμε, για να μας αποδοθεί λευκό, το θνησιμαίο,αείζωο. Και χρωστάμε στην διάρκεια μιας λάμψη...

Truth of the day

Be careful what you eat!

Rise!

Paolo Nutini-Iron Sky Και τραγουδάει... Και τα σπάει.. Και φωνάζει.. Και λέει: "And we'll rise over love and over hate through this iron sky that's fast becoming our minds over fear and into freedom! Rain on me!"